Vrolijke groente

Boodschappen doen is nou niet echt mijn hobby, het is dat het moet en als het dan toch moet dan maar heel snel. Mijn man blijft dan met de kar voor het pad staan en ik ren er door heen om alle spullen bij elkaar te graaien. Het lijkt er zo'n beetje op alsof we 1 minuut gratis winkelen hebben gewonnen met het verschil dat wij wel gewoon langs de kassa moeten.

Maar van de week liep ik in mijn uppie over de groente afdeling en viel mijn oog op deze prachtige tomaten tweeling, ik werd er opslag rustig van en er verscheen vanzelf een glimlach op mijn gezicht. Heb zelfs de groenteman nog aangestoten en ja die had hem ook al gezien die tomaat (man zal wel denken dat ik niet helemaal goed in mijn hoofd ben haha)

Met groots mogelijke voorzichtigheid heb ik mijn tweeling in een zakje gestopt, afgewogen en voorzien van een prijssticker. Heb er nog even over getwijfeld of ik ze in het kinderzitje van het karretje zou zetten, zodat ze niet geplet zouden worden door de rest van mijn boodschappen maar ik was bang dat de hele supermarkt me dan voor gek zou verklaren. Bij thuis komst wilde ik hem eigenlijk zo in z'n geheel op het bord van mijn man neerzetten maar ik weet dat hij een tomaat lekkerder vindt met een beetje dressing dus heb ik mijn tomatentweeling maar gewoon zo aan hem laten zien, daarna heb ik er een foto van gemaakt en hoe erg ik het ook vond...toch maar het mes erin gestoken.

En waarschijnlijk raad je het al...hij was niet te eten, melig van structuur en smaakloos. Nou ja het plaatje is leuk toch!!!

Ik wil toch nog even terug komen op mijn vorige post...

Om van mijn schuld gevoel af te komen hielp nog het beste om mezelf een spiegel voor te houden...als een collega dit  zou overkomen zou ik ook met alle liefde de boel weer recht proberen te zetten.

En om mijn schuldgevoel helemaal weg te werken heb ik toch maar een doos Merci voor hem gekocht, wat hij gelukkig erg kon waarderen en die hij vervolgens met ons deelde dus zo werd ik er de hele dag aan herinnerd  konden we er allemaal van mee genieten.

Aan het eind van de dag kreeg ik zelfs nog complimenten van hem dat ik het allemaal goed onder controle had ondanks dat ik dit werk nog maar kort doe en ook nog werk van een collega die op vakantie is er bij moest doen.

Helaas kan ik aan jullie geen merci chocolaatjes uitdelen voor het goede advies en de lieve woorden maar ik waardeer het wel enorm. Daarom is de afbeelding hieronder is voor jullie.