Langzaam dringt het tot me door.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen...
Mijn vriendin en ik zaten gister net niet in één van de twee treinen die op elkaar botste.

Daarnet bekeek ik alle beelden van het ongeluk op internet en langzaam begint het tot me door te dringen dat wij in die trein hadden gezeten, als we niet hadden besloten om eerst maar te gaan eten op station Utrecht. 
De kippenvel staat nu nog op mijn rug bij het idee dat wij een van die mensen hadden kunnen zijn die de trein uitgedragen werden.

Mijn vriendin en ik vertrokken gister goed gemutst en met het slaapzand nog in onze ogen al om kwart voor acht 's morgens met de trein richting Doorn voor een workshop bij Paper and Pictures.
Even na Zaandam stond de trein al weer stil. In de spoortunnel bij Amsterdam bleek een trein stil te staan en dit zorgde meteen al voor een half uur vertraging.
Door onze reis ietsjes aan te passen kwamen we uiteindelijk maar 10 minuten te laat in Doorn aan en konden direct aan de slag.
Met een behoorlijk hoog tempo sneden, knipte en plakte we dankzij de goede uitleg van Loes de Groot een ontzettend leuk boekje in elkaar. 
Hij is nog niet helemaal klaar maar dit is alvast de voorkant.

Na de workshop winkelde we nog wat leuke scrapspullen bij elkaar en rond half 5 vertrokken we naar de bushalte.
Met de bus reden we naar station Driebergen-Zeist om daar met de trein verder te gaan naar station Utrecht. In Utrecht moesten we dan weer overstappen op de trein naar Alkmaar maar we besloten toen om eerst te gaan eten en dat is onze redding geweest.

Het vervolg van onze reis is een langdurig gebeuren gebleken.
In de trein van Utrecht naar Amsterdam centraal kregen we al een melding van het ongeluk, daar bleek dan ook dat deze trein in eens niet meer verder te reed en moesten we overstappen op een andere trein vanaf een ander perron (zucht 1)
Daar stapte we in en reed de trein weer richting Utrecht zonder enige melding, dus samen met nog vele andere stapte we in Amsterdam Amstel maar weer uit (zucht 2).

Tja hoe nu verder??? geen enkele NS medewerker te vinden om te vragen wat we nu het beste konden gaan doen (zucht 3) 
Uiteindelijk bij de ticket service maar gevraagd of er vanaf dit station mogelijk ook bussen richting Hoorn, Purmerend of Zaandam reden, zodat we vanaf daar weer met de trein verder konden reizen. Maar nee, die reden alleen vanaf Amsterdam centraal, (zucht 4)
Dus maar weer in de trein gestapt richting Amsterdam centraal en daar naar het bus station gelopen (en vele met ons) 
Elke bus die aankwam zat in een mum van tijd vol (zucht 5)
Toen maar besloten om met de bus naar Purmerend te reizen. 
Maar het busstation van Purmerend ligt niet bij het trein station van Purmerend dus zaten we weer. Gelukkig was de bus chauffeur zo vriendelijk om ons weg te brengen naar het treinstation, het was toch zijn laatste rit.
Vanaf Purmerend rijden er geen treinen naar Alkmaar maar wel naar Hoorn en die trein had ook al 40 minuten vertraging (zucht 6)
In Hoorn pikte de zoon van mijn vriendin ons gelukkig met de auto op (zucht 7, maar dan van verlichting)
Het was toen 10 uur 's avonds en inmiddels hadden we er een reis van 5½ uur op zitten maar alles beter dan in de verongelukte treinen zitten.

Ik weet nu wat een totale chaos mensen mee maken als ze op een station stranden.
En ik blijf erbij, mijn vriendin en ik hebben vast een engeltje op onze schouder gehad.

Sorry... vandaag geen gezellig verhaal van mij maar ik moest dit gewoon even kwijt.