Travel journal ( Santorini)

(foto internet)
Vorige week maandag zijn wij thuis gekomen van een heerlijke, zonnige vakantie op Santorini.

Santorini is een (Grieks) vulkaaneiland dat behoort tot de eilandengroep de Cycladen en ligt ongeveer 112 km boven Kreta. Het eiland heeft zijn huidige vorm te danken aan de diverse vulkaanuitbarstingen die hier door de eeuwen heen hebben plaatsgevonden. 
Het eiland was voor de 15e eeuw voor Chr. nog rond, nu heeft het meer weg van een croissantje. De rest van het eiland is in zee verdwenen en aan de randen van de kraters (caldera) hebben de bewoners later huizen, dorpen en kerken gebouwd. Deze dorpen liggen op ongeveer 300 meter hoogte.
Santorini is niet groot 72 km2, de westkust bestaat voornamelijk uit steile rotsen en kliffen waar op sommige plaatsen de dorpjes tegenaan gebouwd zijn. De oostkant van Santorini is vlakker en daar bevinden zich dan ook de stranden en wijngaarden.
Voor de westkust liggen nog de eilanden Palea Kameni, Nea kameni en Thirassia deze waren oorspronkelijk verbonden met Santorini.

Maar goed... tot zover een stukje geschiedenis van het eiland, ik zal nu even vertellen wat we allemaal gezien en gedaan hebben tijdens ons verblijf.

Dag 1
Op maandag ochtend vlogen we al om 10 over 6 's morgens, met opgaande zon richting Santorini.

Na een tussenlanding op Mykonos kwamen we rond half 12 (Griekse tijd) aan.

Deze eerste middag hebben we nog niet veel gedaan, we verkende het hele appartementen complex, haalde wat boodschappen in het dorp, dobberde in het zwembad, boekte een paar excursies bij de reisleidster en 's avonds maakte we een wandeling over het strand en langs de 2 km lange boulevard van Kamari.

Dit is de maisonnette waarin we logeerde.

Het uitzicht richting het dorp en de zee vanaf ons terras.

Het eiland dat je in de verte ziet liggen heet Anafi.

Santorini heeft zeer aparte stranden, het zand en de kiezels zijn namelijk zwart of donkergrijs en dat komt door de vulkaanuitbarstingen in het verleden.

Zoals je op de foto van mijn nogal stoffige voeten hieronder kan zien lijkt het zand wel op asfalt.

 

Dag 2
Voor deze dag hadden we een excursie naar het noordelijke gedeelte van het eiland geboekt maar de meeste excursies op dit eiland beginnen pas 's middags daarom konden we 's morgens nog lekker uitgebreid ontbijten en liggen bij het zwembad.
Om kwart voor 3 werden we opgehaald en reden we met een touringcar naar de kerk "Panagia Episcopia", dit is het oudste kerkje op dit eiland (900 jaar) en ligt bij het plaatsje Exo Gonia.

Daarna reden we door naar Mesa Gonia wat ze ook wel het spook dorpje noemen.

Het dorp Mesa Gonia bevindt zich in het centrale deel van Santorini. Het dorp werd zwaar beschadigd door de aardbeving in 1956 en werd verlaten door de inwoners die naar het dorp Kamari trokken, slechts enkele bewoners keerde terug waardoor het dorp nu een verlaten en spookachtige indruk geeft.

Vervolgens reden we door naar het dorpje Pyrgos.

Pyrgos is het hoogst gelegen dorp op Santorini en is gebouwd tegen de berg Profitis Ilias, tot het begin van de 19e eeuw was dit de hoofdstad van het eiland. Het centrum van het dorp is een Venetiaans kasteel met de traditionele dorpshuizen eromheen gebouwd. Het dorp heeft veel smalle straatjes en veel kerken, sommige van hen hebben prachtige oude muurschilderingen.

De 4e stop was bij wijnmakerij SantoWines in Pyrgos.

Helaas ben ik niet zo'n wijnliefhebber maar het uitzicht was vanaf die plek, zo aan het eind van de middag echt prachtig.

En als laatste reden we helemaal naar het noordelijkste punt van Santorini om het mooiste plaatsje van het eiland "Oia" te bezichtigen.

Daar aangekomen was het inmiddels 7 uur 's avonds en besloten we eerst maar een restaurant op te zoeken. 

Oia staat bekend om zijn mooie zonsondergangen en die zou die avond al om kwart over 8 zijn dus na het eten was het nog even rennen om op tijd voor de zonsondergang te zijn.

Het mooiste punt om naar de ondergaande zon te kijken haalde we helaas niet maar vanaf de plek waar wij stonden konden we hem ook goed zien.

Het nadeel van een excursie is dat je afhankelijk bent van de tijd die je van de reisleidster mee krijgt, dus veel van het dorpje hadden we op het verzamel tijdstip dat ze ons mee had gegeven helaas nog niet gezien.

Dag 3

Voor deze woensdag hadden we even lekker helemaal niets in de planning staan.

Inmiddels had ik in de plaatselijke supermarkt de heerlijke dikke Griekse yoghurt ontdekt dus hoefde we niet meer aan te sluiten bij het ontbijtbuffet. 

Echt... Griekse yoghurt met verse perzik is net zo lekker als een gebakje!!!

Het grootste deel van de dag lagen we bij en in het zwembad.

We adopteerde de eerste dag meteen al (voor 1 week) een moederpoes met 3 kittens en nadat we in de plaatselijke supermarkt kattenbrokjes voor ze hadden gekocht wisten ze ons al snel te vinden, 's morgens stonden ze al klaar bij de deur.

 
In de namiddag liepen we naar het dorp om te winkelen en wat cadeautjes te kopen daarna aten we bij een gezellig eettentje bij het strand.

Dag 4

Op woensdag dag werden we om half 11 al opgehaald voor een boottocht langs de eilanden.

We vaarde mee met de "Albatross".

Eerst naar het vulkaaneiland "Nea Kameni" wat nieuw verbrand betekend, daar klommen we helemaal naar het hoogste punt, wat nog niet mee viel door de hitte en de losse stenen. 

Op het hoogste punt aan gekomen heb je echt het idee dat je op het topje van de wereld staat, en een uitzicht... echt prachtig!!!

Van daaruit vaarde we door naar "Palea Kameni" wat oud verbrand betekend.

Daar bevinden zich de hot springs, ze zeggen dat het zwavelbronnen zijn maar ik heb geen rotte eierenlucht geroken... het rook meer naar ijzer. Het water is daar ongeveer 33 graden, lekker warm dus.

Was we lachen trouwens... als je vanaf de boot naar de bron toe zwemt heb je net het idee dat je bij een of andere sekte bent beland... omdat de bodem daar nogal met stenen en rotsblokken bedekt is schuifelt iedereen door het water en bij de bron aangekomen begint iedereen zichzelf en elkaar in te smeren met de rode klei van de bodem omdat ze zeggen dat je daar de eeuwige jeugd van krijgt.

Nou, uit eigen ervaring weet ik nu dat je er alleen maar een niet meer schoon te wassen bikini aan overhoudt en zelfs na een schrobbeurt onder de douche geef je zelf ook nog rood/bruin af. 

 (foto van internet)

De laatste stop was bij het eiland "Thirassia" daar kon je ook weer via een pad de berg op lopen maar we hadden even geen vut meer om die 150 treden op te lopen, je kan ook met de ezel naar boven maar dat vind ik nog steeds zielig.

We besloten om daar bij een taverne een lekkere Griekse salade te gaan eten en daarna pootje te gaan baaien vanaf de pier. 

Op Thirassia wonen ongeveer 25o mensen.

Rond 6 uur vaarde we langs de Caldera weer terug naar Santorini en ontdekte we nog een mini kerkje in de rotsen.

Voor de kust van Santorini ligt het elke dag vol met enorme cruiseschepen. 

Dag 5

Voor deze vrijdag stond onze laatste excursie op het programma"de zuid tour".

Om 2 uur werden we opgehaald en reden we naar het plaatsje Akrotire in het zuidelijkste deel van het eiland waar zich de archeologische ruïnes bevinden. Met noemt Akrotire ook wel "Het Griekse Pompeii" omdat hier in 1967 een nederzetting van de Minoïsche beschaving is gevonden onder de grond en onder het as-puin.

Helaas zijn deze ruïnes omsloten door een gebouw om de ruïnes te beschermen tegen de weersinvloeden, heel begrijpelijk hoor maar voor mij viel het daardoor nogal tegen.

De tweede stop was in het  dorp Emborio. 

Dit dorp heeft nog een traditionele dorpskern met pittoreske witte huisje en vele trappetjes. Het dorpje heeft een labyrint van straatjes en zonder gids zou je er makkelijk kunnen verdwalen. 

Een van de kerken in Emborio.

Daarna reden we naar de hoogste berg op Santorini "de Profitis Ilias", van daaruit kan je het hele eiland overzien.

Het waaide behoorlijk op die hoogte dus nadat ik een paar foto's had gemaakt ben ik snel weer in de bus gaan zitten.

Op de berg staan nog een paar militaire gebouwen.

Als laatste werden we die dag naar Fira gebracht dat is de hoofdstad van het eiland.

Ook hier was het al een uur of 7 dat we pas aan kwamen en ook nu weer was het na het eten van een overigens heerlijke pizza weer hollen om op tijd te zijn voor het fotograferen van de ondergaande, daarna werden we weer terug naar Kamari gebracht.

Zonsondergang in Fira

Dag 6

Omdat we dag 2 in Oia en dag 5 in Fira zo weinig van de stadjes zelf gezien hadden besloten die dag om met het openbaar vervoer nog een keer naar die plaatsen te gaan zodat we alles op ons gemak konden bekijken.

Het openbaar vervoer op Santorini is ook goed geregeld...

In het hoogseizoen rijden de lijndienst bussen overdag om de 2o minuten en ze rijden nog op tijd ook, daarbij zit je ook nog in een luxe touringcar met airco.

Je ga eerst in de bus zitten en dan komt er als de bus weg gereden is een conducteur naar je toe bij wie je een ticket kan kopen en de conducteur roep telkens de plaatsnaam door de bus als je een ander dorp binnen komt rijden.

De foto hieronder heb ik vanaf een uitkijktorentje gemaakt

Dit molentje is het meest gefotografeerde object van Santorini, je ziet hem in veel reisbrochures terug.

Het haventje van Oia.

Nadat we in Oia alles hadden gezien en gefotografeerd stapte we weer in de bus naar Fira.

In Fira bekeken we de winkeltjes. 

We liepen naar het ezelstation.

Uiteraard sta ik weer naast een ezel die besloot om mijn benen van dichtbij te gaan inspecteren ;-))

 

 En beklommen de trappen, niet alle 588 treden hoor!

Als je met de boot in Fira aankomt dan heb je de keuze of je met de ezel naar boven gaat, je kan al die 588 treden op gaan lopen of je kan met de kabelbaan.

Het was die zaterdag windstil in Fira en dan is het al snel heel erg warm in die smalle, naar ezel ruikende straatjes daarom besloten we om een uur of 3 maar met de bus terug te gaan naar Kamari zodat we lekker konden afkoelen in het zwembad.  

Dag 7

Omdat dit de laatste hele dag op Santorini was besloten we er maar een relaxdag van te maken dus dat betekende lekker uitslapen, ontbijten en koffie drinken op het terras, mijn boek uitlezen op een ligbed bij het zwembad en aan het eind van de middag na een frisse douche (warm water was op) liepen we naar het centrum om onze voetjes huidschilfer vrij te laten knabbelen door de "Garra Rufa" visjes bij de Bleu Fish Spa.

Na 25 minuten liepen we met zachte voetjes weer naar buiten opzoek naar een gezellig restaurantje.

Vanaf het eethuisje waar wij zaten hadden we uitzicht op dit kleurrijke bootje dat in de zee dobberde.

Dag 8

Zucht... weer terug naar huis...

Aan dikke wolkendek kon je al zien dat we boven Nederland zaten.

Ik hoop dat je het leuk vond om even mee te kijken op Santorini.