Dat klinkt alsof ik op dievenpad ben geweest!
Maar nee... we hebben eerste paasdag de snuffelmarkt in de Brabant hallen bezocht!
Dat was me het dagje wel zeg!
Van 11 uur 's morgens tot half 5 's middags door de Brabant hallen geslenterd echt ik had geen rug meer over.
Ik heb het wel enorm naar mijn zin gehad en het was er gelukkig ook niet al te druk zodat je met gemak alle kramen kon bekijken.
Heb leuke gesprekken gehad met verkopers die heel enthousiast vertelde over de herkomst van sommige spullen en waar ze voor gebruikt werden.
Maar ook met een oude man die om maar een beetje bezig te blijven dienbladen, mangelbakken, kapstokken en postbakjes maakte, en nog voor een weggeeft prijsje ook! Het maakte hem niet zo veel uit wat hij er mee verdiende, als hij de hele boel maar niet mee terug naar huis hoefde te nemen.
Ik heb wel het een en ander gekocht op de markt maar helaas ook heel veel leuks laten staan omdat ik er rekening mee moest houden dat het ook allemaal nog met de trein mee naar huis moest.
Dit is mijn toch best nog wel bescheiden buit.
Het Dundee marmelade potje vond al snel een plekje in de keuken, hij koste maar 50 cent. Volgens de verkoopster was het een leuk pennenbakje haha.
Het spiegeltje kreeg een lik witte verf en belande daarna op het toilet.
Deze gezette meneer mocht de lijst verlaten al voor ik ook hier de kwast weer ter hand nam.
Ik heb nog andere plannen met deze lijst maar dat is voor later, voorlopig hangt hij zo bij ons aan de muur bij de trap.
Aan de achterkant van de lijst staat dat het schilderij op 5 april 1968 uitgegeven is ter nagedachtenis aan adjudant Löwensteyn.
Ik kon het natuurlijk niet laten om even te Googlen naar deze heer.
En ik vond hem... nou ja ik weet natuurlijk niet zeker of het de zelfde man is maar als het hem wel is dan heette hij Koenraad Löwensteyn, hij werd geboren in Bergen op Zoom op 23-10-1890 en hij overleed in 's-Hertogenbosch op 21-03 1967.
Zij bijnaam was "de Brabandse Buziau"omdat hij in het verenigingsleven en tijdens de carnaval nogal eens de clown speelde.
Toen ik me tussen het fotograferen door omdraaide zag ik onze poes Indy zitten boven op het portret van adjudant Löwensteyn (eigenlijk best wel een beetje respect loos)
En als laatste en dit vind ik zelf mijn leukste aankoop "het oude babyjurkje met standaard".
Volgens de verkoopster een doopjurkje maar daar vind ik hem zelf een beetje te kort voor.