zondag 22 april 2012

Langzaam dringt het tot me door.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen...
Mijn vriendin en ik zaten gister net niet in één van de twee treinen die op elkaar botste.

Daarnet bekeek ik alle beelden van het ongeluk op internet en langzaam begint het tot me door te dringen dat wij in die trein hadden gezeten, als we niet hadden besloten om eerst maar te gaan eten op station Utrecht. 
De kippenvel staat nu nog op mijn rug bij het idee dat wij een van die mensen hadden kunnen zijn die de trein uitgedragen werden.

Mijn vriendin en ik vertrokken gister goed gemutst en met het slaapzand nog in onze ogen al om kwart voor acht 's morgens met de trein richting Doorn voor een workshop bij Paper and Pictures.
Even na Zaandam stond de trein al weer stil. In de spoortunnel bij Amsterdam bleek een trein stil te staan en dit zorgde meteen al voor een half uur vertraging.
Door onze reis ietsjes aan te passen kwamen we uiteindelijk maar 10 minuten te laat in Doorn aan en konden direct aan de slag.
Met een behoorlijk hoog tempo sneden, knipte en plakte we dankzij de goede uitleg van Loes de Groot een ontzettend leuk boekje in elkaar. 
Hij is nog niet helemaal klaar maar dit is alvast de voorkant.

















Na de workshop winkelde we nog wat leuke scrapspullen bij elkaar en rond half 5 vertrokken we naar de bushalte.
Met de bus reden we naar station Driebergen-Zeist om daar met de trein verder te gaan naar station Utrecht. In Utrecht moesten we dan weer overstappen op de trein naar Alkmaar maar we besloten toen om eerst te gaan eten en dat is onze redding geweest.

Het vervolg van onze reis is een langdurig gebeuren gebleken.
In de trein van Utrecht naar Amsterdam centraal kregen we al een melding van het ongeluk, daar bleek dan ook dat deze trein in eens niet meer verder te reed en moesten we overstappen op een andere trein vanaf een ander perron (zucht 1)
Daar stapte we in en reed de trein weer richting Utrecht zonder enige melding, dus samen met nog vele andere stapte we in Amsterdam Amstel maar weer uit (zucht 2).

Tja hoe nu verder??? geen enkele NS medewerker te vinden om te vragen wat we nu het beste konden gaan doen (zucht 3) 
Uiteindelijk bij de ticket service maar gevraagd of er vanaf dit station mogelijk ook bussen richting Hoorn, Purmerend of Zaandam reden, zodat we vanaf daar weer met de trein verder konden reizen. Maar nee, die reden alleen vanaf Amsterdam centraal, (zucht 4)
Dus maar weer in de trein gestapt richting Amsterdam centraal en daar naar het bus station gelopen (en vele met ons) 
Elke bus die aankwam zat in een mum van tijd vol (zucht 5)
Toen maar besloten om met de bus naar Purmerend te reizen. 
Maar het busstation van Purmerend ligt niet bij het trein station van Purmerend dus zaten we weer. Gelukkig was de bus chauffeur zo vriendelijk om ons weg te brengen naar het treinstation, het was toch zijn laatste rit.
Vanaf Purmerend rijden er geen treinen naar Alkmaar maar wel naar Hoorn en die trein had ook al 40 minuten vertraging (zucht 6)
In Hoorn pikte de zoon van mijn vriendin ons gelukkig met de auto op (zucht 7, maar dan van verlichting)
Het was toen 10 uur 's avonds en inmiddels hadden we er een reis van 5½ uur op zitten maar alles beter dan in de verongelukte treinen zitten.

Ik weet nu wat een totale chaos mensen mee maken als ze op een station stranden.
En ik blijf erbij, mijn vriendin en ik hebben vast een engeltje op onze schouder gehad.

Sorry... vandaag geen gezellig verhaal van mij maar ik moest dit gewoon even kwijt.









31 opmerkingen:

  1. Ach getsie ik kwam de eerste tijd niet meer in de trein geloof ik hoor, brrrr.....
    Maar goed dat we alles niet van tevoren weten anders was het leven wel saai denk ik en kwamen we nergens meer hé.
    Fijn dat jullie workshop leuk was.

    groetjes
    Dicky Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Soms lopen dingen zo voor een bepaalde reden Sas. Je terugreis was werkelijk geen pretje en precies zoals je dus ontzettend vaak hoort/leest over treinreizen en alles wat er maar mis kan gaan maar......liever dit dan betrokken bij de botsing toch??

    Liefs, Irene

    BeantwoordenVerwijderen
  3. 't klinkt vast lullig, maar toch liever 5,5 uur onderweg dan in die trein gezeten te hebben.
    mens wat ben ik blij dat je er niet in zat!!
    Driebergen daar ben ik geboren !!
    Wat een enig boekje heb je gemaakt!!
    Da's dan ook wel een hele speciale herinnering!!
    Je zult er nog vaak aan denken als je het boekje ziet denk ik.

    Nou meis...kom maar lekker bij van je avondtuur.

    lieve groetjes Carla.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben heel blij dat je veilig en wel goed bent thuisgekomen.....pfff wat een schrik zul je hebben.......liefs van mij....xxx...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jeetje wat ben ik blij dat je nog kan zuchten, voor veel mensen is het veel erger afgelopen. Fijn dat je lekker bent gaan eten in Utrecht, en zo te zien heb je een hele leuke dag gehad met je workshop de voorkant ziet er in ieder geval TOPPIE uit hoor. Als ik dat zie denk ik steeds ga toch ook weer wat met scrappen doen ik heb zo veel spullen kan zelf wel een winkeltje beginnen, maar kom ik dwaal af lekker zuchten blijven en ik ben heel blij dat jij en je vriendin er zo goed van af zijn gekomen. Stel je toch eens voor dat jij in die trein had gezeten, gelukkig niet ik moet er niet aan denken. Maar ik begrijp je zucht wel hoor 5,5 uur reizen zonder enig info dat is echt balen.

    Lieve groetjes Petra.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een geluk dat jullie eerst even iets gingen eten ,brrr je moet er niet aan denken om zoiets mee te maken.
    Groetjes Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Soms weet je niet precies waarom je dingen doet zoals je ze doet, maar in dit geval betekende dit dat je niet in de trein van het ongeluk zat. Daar kun je ook een diepe zucht van slaken. Wat waardeloos dat er dan zo weinig informatie gegeven wordt.

    Maar het doel van je reizen is wel heel mooi, je hebt een prachtig boekje gemaakt!

    Lieve groet,
    Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ''Grote gebeurtenissen zijn dikwijls het gevolg van kleine toevalligheden''

    en in dit geval was dat even onderweg een hapje gaan eten....
    ja zucht nog maar eens.....jullie hadden gelukkig een engeltje op de schouders:-)

    Leuk boekje heb je gemaakt....
    misschien een idee om de lange dag daar in vast te leggen....het even van je af te schrijven, lucht op....

    Liefs,Ger

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het is jullie gelukkig bespaard gebleven! Soms gebeuren dingen en je blijft je afvragen hoe het kan dat alles net anders liep ......
    bedank je engeltje maar!
    Liefs
    Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  10. gohhhh wat een verhaal zeg Sas!!...krijg je gewoon kippenvel van..:(
    ik wist van niks ..
    Wat een geluk bij .....:0
    Maar ik zit ook zo vaak in de trein en heb ook al veel mee gemaakt ..poehhh..
    dus ik kan me zo'n lange reis wel voorstellen doodmoe kom je thuis ..pffff
    Het boekje is leuk geworden..;))
    en..Fijn dat je weer thuis bent...:)
    Liefs .x.GABY.x.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hè jakkes wat een akelig verhaal. Blij toe dat jullie ok zijn! Is die eetlust toch nog ergens goed voor. Volgende keer toch maar weer naar Vinkel? Daar rijden geen treinen (helaas ook nauwelijks bussen)dus veel veiliger hier in het Brabantse land!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat ben ik blij dat jullie er niet in zaten.
    Ik moet er niet aan denken dat je zoiets gebeurd.
    Gelukkig hadden jullie allebei een engel op jullie schouder.
    Eerst maar even bijkomen vandaag.
    Rustig aan.
    Lieve groetjes, Annette

    BeantwoordenVerwijderen
  13. O verschrikkelijk je moet er niet aan denken, kan me voorstellen dat je behoorlijk bent geschrokken!

    Lieve groetjes,
    Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  14. tjee wat erg zeg..daar moet je toch niet aan denken. gelukkig dat jullie even wat gingen eten..dan maar een lange reis, maar in ieder geval veilig thuis..brrr..je boekje is in ieder geval geweldig
    doe rustig aan deze week..
    liefs hannie

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oh, dat moet een heel raar gevoel gegeven hebben, en nog.....
    Wees maar blij met dat engeltje.

    Fijne week, lia

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Allemachtig jullie hadden een heel regiment engelen op je schouders! wat een geluk!
    lieve groetjes
    Yolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik ben voor jullie super blij dat het goed is afgelopen...Wat zullen jullie zijn geschrokken zeg....jakkes....Je boekje is trouwens heel mooi geworden hoor !!!!!!Lieve groetjes en doe lekker rustig aan...ELLY.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Jee Sas, jij en je vriendin hebben echt een engeltje op je schouder gehad hoor. Wat een chaos hè, vreselijk voor al die mensen die in de treinen zaten. Mijn man werkt in Amsterdam en strand, nou ik wil niet zeggen wekelijks maar toch meerdere keren per maand en kan dan nog eens een behoorlijke omweg maken voordat hij na een drukke werkdag en vroeg opstaan eindelijk thuis is, daar wordt je echt niet vrolijk van. Maar ja, het kan altijd nog erger, dat zie je maar weer.

    Groetjes,
    Ellen

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Jeetje Sas, wat een verhaal. Nou jullie hebben echt een beschermengel hoor. Gelukkig maar ook. Je wilt zoiets niet meemaken. Gelukkig hebben jullie alleen maar een heel lange rondreis hoeven te maken... Maar wel weer heelhuids thuisgekomen tenminste...
    Ik wens je een heel fijne nieuwe week,
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Jeetje wat een verhaal. Je zult wel een poosje last hebben van knikkende knieën denk ik zo.
    Heb je blog verder ook nog even door gekeken, wat een leuke verhaaltjes schrijf je en wat een mooie spullen heb je.
    Nou ik ga je volgen hoor!!
    Groetjes Marguerite

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Oh wat een geluk dat jullie eerst wat wilden gaan eten eten!
    Je moet er niet aan denken hoe het met jullie anders nu misschien had kunnen zijn.
    Wat een geluk dat jullie engeltjes op jullie schouders hadden!
    Wees er maar dankbaar voor!
    Jullie hebben in ieder geval (ook al moesten jullie veel zuchten) een leuke dag gehad.

    Voor de mensen in die treinen was het een drama, wat ze niet snel zullen vergeten!

    Groetjes van Marianne.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat zullen jullie geschrokken zijn, zeg! Idd een engeltje op jullie schouders...

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Hey Sas..Wat een toestand zeg!! Maar goed dat jullie eerst ff wat zijn gaan eten..je moet er toch niet aan denken wat er allemaal gebeurd had kunnen zijn!
    Lieve groetjes, Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  24. hoi saskia.
    wat een reis trip is dit geweest voor jullie.
    soms lopen dingen zo en ontkom je aan ellende of juist niet.
    maar wel goed dat jullie eerst ff dus zijn gaan eten en dat jullie niets is over komen.
    en je bezoek aan papers en pictures is volgens mij goed geslaagd geweest.
    je boekje is prachtig en je hebt nog leuke dingen kunnen scoren.
    heb ook nog even je prachtige servies bewonderd van de vorige post.
    super mooi vind ik het en vooral de terrines.
    geniet van alles en een fijn weekend he!
    bedankt nog voor je tip.
    liefs An

    BeantwoordenVerwijderen
  25. jee wat een verhaal blij dat jullie niet in die trein zaten!!!
    enne ik vond t ook heel gezellig afgelopen zaterdag : )))

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Wat een geluk!
    Zo fijn zo'n engeltje op je schouder .....

    Heb je servies uit de vorige post nog even bewonderd!

    Fijn weekend!!
    XO

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Lieve meiske,

    Ja ik snap heel goed dat je dit even kwijt wilde!
    Meis wat een verhaal.
    En wat verschrikkelijk voor de mensen die uit de trein gedragen moesten worden..

    Meiske wat ben ik blij dat jij en je vriendin ongedeerd zijn...over engeltjes op je schouwder gesproken, daar is dit toch weer een passend voorbeeld van.

    Liefs en een mooi week-end,
    Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Jeetje Saskia,

    Ik kan me voorstellen dat dat een nare gedachte is...hopelijk heb je het weer een beetje van je af kunnen zetten.
    De voorkant van je boekje ziet er in elk geval super uit. Ik ben benieuwd naar de rest! :-)
    Liefs, Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Ook daar is een blog goed voor hoor, gewoon even spuien!
    Jullie hebben zeker goede beschermengeltjes gehad zeg wat een verschrikkelijk ongeluk!
    Dan is het ook allemaal maar relatief hoe lang je er over moet doen om thuis te komen toch?
    Wat een prachtig boek heb je gemaakt zeg!
    Dit is al mooi, dat beloofd wat voor de rest, ik ben benieuwd?
    Fijne avond
    Groetjes Maia

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Ha sas...ik weet hoe je je voelt...mijn zoon en vriendin zaten er ook net niet in....ze moesten naar een verjaardag met de trein...maar ze waren wat te laat en hebben een trein later genomen...GELUKKIG!!

    Ik kan me dus voorstellen hoe je je voelt....

    Heb je nog leuke spullen gescoord op koninginnendag?

    lieve groet Peet

    BeantwoordenVerwijderen

Wat leuk dat je een berichtje achterlaat!
Lieve groetjes, Sas