De westfriese beurs en ziekenhuisopname

Het is weer zover... blogger heeft weer problemen en als je dan het help forum leest moeten wij als bloggers het probleem bij ons zelf zoeken.
Mocht je een reactie achter willen onder deze post en het lukt niet... klik dan op bewerken en kies anoniem. Wil je dan wel de naam van je blog erbij zetten dan weet ik van wie ik een reactie heb gekregen.

Afgelopen vrijdag zat ik 's avonds marktplaats weer eens af te speuren.
Ik ben al een tijdje opzoek naar een kast die in plaats moet komen van onze teakhouten boekenkast. Ik wil al die boeken wel houden maar ik wil ze niet meer in het zicht hebben staan vandaar.
Mijn voorkeur ging uit naar een oude Biedermeier kast en die stonden vaak wel op marktplaats maar dan voor een prijs die mij weer niet zo aanstond.
Maar nu zag ik er een staan voor maar € 165,00 bij de Westfriese beurs in Oosterblokker. Dus mijn man en ik zaterdag middag op goed geluk en zeer hoopvol naar Oosterblokker gereden en echt als je daar binnen loopt weet niet wat je ziet... twee etage's vol tweedehands en outlet meubelen. Bij binnen komst werden we al allerhartelijkst begroet door een verkoopster die ook nog ruim de tijd nam om met ons mee te lopen naar de desbetreffende kast, verschoof een paar bedden zodat we wat meer ruimte hadden om onze potentiële aankoop te bekijken en dacht mee over de mogelijk heden om hem direct mee naar huis te nemen. En passant deelde ze nog even mee dat we heb ook wel voor € 150,00 mee mochten nemen. Nou toen was ik helemaal om.
Maar goed toen hadden we alleen nog maar de kast gezien en werden we nieuwsgierig naar de rest van de spullen die daar stonden. Zigzaggend liep ik tussen de meubels door en al snel was ik mijn man kwijt (heb ik weer, je kan ze ook nooit los laten lopen) Al snel vond ik hem terug zittend op een Queen Ann stoeltje, kletsend met weer een andere verkoper. Van dat stoeltje bleken er vier te zijn en mijn man vroeg zich af of ik ze leuk zou vinden voor bij onze eettafel. De prijs was goed, het model beviel ook en de vering was ook nog in orde. Maar dat betekende wel dat als we ze zouden kopen dat mijn man nog meer schilderwerk op zijn hals haalde en ik dan vier stoelen opnieuw mag gaan bekleden. Na een kwartiertje wikken en wegen besloten we dat we deze kans niet konden laten schieten. Het is de bedoeling dat de kast wit wordt en de stoelen wit met een grijze stof erop.
Vanmorgen werden de stoelen en de kast thuis bezorgd.

Het zal nog wel een duren voordat ik kan laten zien hoe ze geworden zijn.

Voor mij breekt er een spannende tijd aan.
Afgelopen week werd ik gebeld door het ziekenhuis met de mededeling dat ik zondag middag op half 3 in het MCA in Alkmaar word verwacht en maandag aan mijn maag geopereerd zal gaan worden. Nu sta ik al ruim een jaar op de wachtlijst maar het is dan toch schrikken als je gebeld wordt.
Zal even proberen uit te leggen wat ze gaan doen bij mij...
Vanaf de zwangerschap van mijn oudste heb ik al last van maag problemen (maagzuur, maagpijn etc.) en dat is in loop der jaren alleen maar erger geworden. Vooral 's nachts heb ik vaak erg veel pijn en kan door het maagzuur ook niet meer slapen zonder het hoofdeinde van mijn bed te verhogen. Vele onderzoeken verder is gebleken dat ik een breuk aan mijn middenrif (hernia diafragmatica) heb en dat is op zich niet zo bijzonder, dat hebben velen met mij zonder er vanaf te weten maar bij mij zit er een deel van mij maag boven mijn middenrif. Dat komt dan weer doordat ik bij alle twee mijn zwangerschappen 9 maanden lang misselijk ben geweest.
Op de foto hier onder kan je zien hoe dat er ongeveer uit ziet.

Tijdens deze operatie (nissen fundoplicatie) gaan ze via 5 sneetjes in mijn buik de maag weer op zijn plaats trekken, de breuk herstellen en het bovenste gedeelte van mijn maag om mijn slokdarm draaien en vastzetten zodat er een nieuwe vernauwing ontstaat.

Afhankelijk van hoe snel ik herstel zal ik zo'n 4 tot 6 dagen moeten blijven en dan volgt er thuis nog een herstel periode van een onbepaalde tijd. Ik zie best wel tegen de hele operatie op en dan vooral omdat ik niet weet hoe ik me na de operatie zal voelen. Ook het idee dat ik de eerste paar dagen sonde voeding krijg en daarna over mag gaan op gemalen voedsel zie ik niet zo zitten (zal er lekker uitzien macaroni uit de blender) Maar ik weet dat ik niet moet zeuren, mag blij zijn dat ze er iets aan kunnen doen en dat ik geen enge ziekte heb of zo.

Maar zaterdag ga ik eerst nog wat leuks doen!

Samen met mijn vriendin ga ik een workshop volgen bij Paper and Pictures in Doorn.

Ik krijg deze workshop alvast als verjaardags cadeautje van mijn man... lief hè!

Dit gaan we maken...  een treasure box. Het wordt een mooie doos met veel knoopjes er op, en een inzet vakje met mini album in de doos, hiervoor gaan we het mooie papier van Girls Paperie gebruiken. Ik heb er nu al zin in!

Voorlopig is dit even mijn laatste post en zodra ik me weer goed voel zal ik laten weten hoe alles verlopen is.