Terug uit ziekenhuisland

Als eerste wil ik iedereen bedanken voor de lieve reacties op mijn vorige post, ook voor de mailtjes en de beterschapskaarten die ik mocht ontvangen. Het deed me goed.

Afgelopen zaterdag ben ik thuis gekomen uit het ziekenhuis maar ik kan nog niet echt zeggen dat het me allemaal meevalt.

De operatie op zich is goed verlopen maar de pijn daarna heb ik toch behoorlijk onderschat. Het vervelende was ook nog dat ik allergisch reageerde op morfine, via het infuus zwol mijn arm op als ze het gaven doormiddel van een injectie in mijn buik kreeg ik daar weer een enorme bult en van morfine pillen werd ik enorm misselijk en kreeg hoofdpijn.

Omdat ik heel kortademig bleef en ook pijn op de rug had moest ik longfoto's laten maken en die waren ook al niet goed. Er waren lucht/vocht plekken te zien en dat zou weer kunnen duiden op een beginnende longontsteking maar na 2 bloedafnames bleek dat de ontstekingswaarde niet omhoog ging mocht ik toch naar huis, onder de voorwaarde dat ik me rustig zou houden.

En dat doe je dan maar.

Nou ja even dan... ik kan nou eenmaal niet lang stil zitten.

Maar door de pijnstillers gaat alles wel in een slakkentempo.

Terwijl ik gister uitgebloeide bloemen van de klimroos aan het knippen was voelde ik enige overeenkomst met mezelf en de bloemen in mijn emmertje.

Ondanks dat ik enorm veel bloemen uit de struik heb geknipt bleven er nog genoeg over, en dan te bedenken dat er drie weken geleden nog maar één roos in zat.

Dit takje knipte ik per ongeluk af en heb ik maar in mijn mini lampet setje van Bavaria gezet. Althans het lijkt zo op een mini lampet setje, het is eigenlijk gewoon een melkkannetje met een bijpassend schaaltje voor koekjes of zo.

Mijn wit-gele kamperfoelie doet ook goed haar best, hij staat alleen een beetje op een verkeerde plaats. Als ik naar de schuur loop moet ik dwars door de lange sprieten maar hij ruikt toch lekker....

 

En wat vind je van mijn tuinkast metamorfose?

Die heb ik voor mijn operatie nog even wit geschilderd een beetje als bezigheidstherapie om niet in de stress te schieten maar het waaide hier behoorlijk dus de verf zat in mijn haren.

O ja, en zo was ie...

In het wit is hij toch veel leuker?

En toen ik van de week weer voor het eerst achter mijn computer zat bleek ik dubbel met mijn neus in de boter te zijn gevallen.
Eerst ontdekte ik dat ik de give away van Antoinette had gewonnen.  Het is een zelfmaak pakketje van dit super leuke scrapboekje, samengesteld door haar zus Elly.
Aan gezien ik toch niets in huis doen mag is dit natuurlijk een super leuk afleiding.
Antoinette, bedankt alvast!

En toen ik daarna begon met lezen van alle posten die ik had gemist bleek ik ook nog bij Maaike in de prijzen te zijn gevallen,  je begrijpt... mijn dag kon niet meer stuk.

Het is een zakdoeken etuitje en die kan ik nu heel goed gebruiken omdat mijn emoties soms alle kanten uitschieten... mijn man heeft het zwaar te verduren met me.

Maaike ook jij alvast heel erg bedankt!

En nu ga ik maar even luisteren naar mijn lichaam, mijn rug en schouders beginnen zeer te doen en mijn buik zit ook een beetje knel zo op mijn bureaustoel zittend.